Ik leef nog... Denk ik..

Hi Allemaal,

Het is alweer een paar weken geleden sinds mijn laatste blog dus ik dacht, ik zal weer eens een update geven. Inmiddels ben ik 4 weken in de US en op een aantal kleine dingen na bevalt het nog steeds heel goed.

Inmiddels zijn er al veel dingen veranderd. Ik mag al een tijdje gewoon rondrijden met de auto en ik rij tegenwoordig zelfs al in San Francisco. Het blijft elke keer weer magisch om over de Golden Gate bridge te rijden, zo raar om daar gewoon te rijden terwijl je het altijd op TV en in films ziet. Het autorijden was in het begin echt wennen want ze hebben hier een aantal regels die heel anders zijn dan in NL. Zo mag je bij de meeste stoplichten gewoon rechtsaf slaan terwijl het stoplicht nog op rood staat. Ook staan de stoplichten meestal aan de overkant van de weg, dit was eerst echt wennen want daardoor zag ik het soms niet en had ik echt zoiets van: "HUH waarom hebben ze bij zo'n gevaarlijke kruising geen stoplicht?!!". Inmiddels ben ik daar wel aan gewend en ben ik ook gewend aan de honderden stopborden die je overal hebt.

De vorige au pair is 1,5 week geleden vertrokken voor haar reismaand. Zij komt 15 juni nog 1 dagje terug en dan vertrekt ze echt weer naar Duitsland. Ik zorg nu dus alleen voor Hansen en dat is soms een behoorlijke struggle. Hij is meestal heel lief alleen mijn eerste 1,5 week alleen begon met een ziek kind en veel familie op bezoek. Normaal hebben we een vrij strak schema met vaste bedtijden die hij ook echt nodig heeft. Als je je daar niet aan houdt dan merk je dat meteen en breekt eigenlijk vrijwel altijd de hel los in huis. Doordat we veel familie op bezoek hadden de afgelopen weken (Opa en Oma uit Hawaii), liep het schema nog wel eens in de soep en hadden we dan ook met flink wat tantrums te dealen. Hansen had helaas op mijn eerste dag alleen een flinke verkoudheid gekregen wat natuurlijk ook niet meehelpt. Dat, in combinatie met weinig slapen en veel drukte, zorgde ervoor dat onze eerste 1,5 week samen niet de makkelijkste was. Ik heb erg vaak tot 10 moeten tellen en heb ik weet niet hoe vaak moeten aanhoren dat hij mij niet wilde en dat ik weg moest gaan. Helaas nooit leuk om te horen maar kan het een 3-jarige niet echt kwalijk nemen. Door alle ongeregeldheden zijn z'n ouders ook vaak buiten of om ons heen en natuurlijk wil hij dan liever hun in plaats van mij (zou ik ook willen!)

Vandaag is weer de eerste "rustige" dag en zoals het er nu uitziet zijn de komende weken gewoon normaal zonder ongeregeldheden. Hopelijk kunnen we deze weken dus bouwen aan de band en gaat het elke dag een stukje beter.

Verder gaat alles hier nog steeds super. Ik leer de omgeving steeds beter kennen en doe veel leuke dingen als ik vrij ben. Ik heb ook alweer wat leuke mensen leren kennen en ben vaak met Sophie (het Franse meisje). 'S avonds na werk doe ik vaak wat in mijn eentje zoals naar het strand gaan of gewoon even naar wat winkels. Dat vind ik heerlijk en kan dan gewoon even in mijn eigen wereld zitten zonder lawaai of andere mensen om me heen. De familie is nog steeds fantastisch. Ze helpen me met alles en als ik wil mag ik met alles wat zij doen mee. Ik ga niet altijd mee omdat ik ook af en toe m'n eigen ding wil doen maar als ik wel mee ga is het altijd heel relaxt en totaal niet raar ofzo. Nu we de afgelopen weken wat struggles met Hansen hadden hebben we veel met z'n 3en gepraat hoe we dit het beste kunnen aanpakken. Elke week hebben we een soort feedback gesprekje waarin we even bespreken hoe alles gaat, of ik me nog steeds prettig voel, en of zij of ik nog dingen hebben die we willen bespreken. Dat helpt heel erg en ik leer steeds beter zeggen wat me dwars zit ipv dat ik het allemaal opkrop.

Deze week werk ik weer gewoon ±45 uur en zoals het er nu uit ziet ga ik dit weekend met 2 meiden naar de film. Verder nog geen plannen maar het is hier eigenlijk constant 25 graden dus ik ga vast iets buiten doen of naar het strand. Daar ben ik heel vaak te vinden nu het zulk mooi weer is.

Nu gauw even avondeten en dan nog even chillen en daarna naar bed. Morgen weer een lange dag voor de boeg dus ik heb m'n energie hard nodig.

Tot snel!